Stoppen met de pil: bye bye controle

Toen Thomas en ik zes maanden samen waren, begonnen we alsmaar vaker te praten over onze sterke kinderwens. We waren nog maar net begonnen aan de renovatie van zijn huis, maar waar het hart van vol is loopt de mond van over. Het onderwerp ‘kinderen’ kwam vaak spontaan aan bod en we kwamen al snel tot het besluit dat we graag tegen de zomer in verwachting wilden zijn.

Ik nam sinds de middelbare school de anticonceptiepil en had al vaker gelezen dat het best lang kan duren alvorens een vrouwenlichaam opnieuw zelf maandstonden kan aanmaken als ze gedurende een lange tijd de pil heeft genomen. Ik ben 31 en ging er dus van uit dat het bij mij waarschijnlijk ook wel een aantal maanden zou duren. Ik had ook gelezen dat de vruchtbaarheid van een vrouw na haar dertigste achteruit gaat en had al meerdere verhalen gehoord van leeftijdsgenoten bij wie het zwanger worden best moeilijk ging. We wilden graag tegen de zomer in verwachting zijn, dus stopte ik eind december met de pil zodat mijn lichaam alvast kon wennen aan het zelf reguleren van mijn cyclus.

Ik wist niet goed wat ik moest verwachten van het ‘stoppen met de anticonceptiepil’. Ik had steeds volledige controle gehad over mijn cyclus. Ik wist altijd precies wanneer ik mijn maandstonden zou krijgen en nam de pil door wanneer het mij even niet uitkwam. Nu viel die controle volledig weg. Ik had geen idee wat er allemaal gebeurde in mijn lichaam en ik voelde me daarbij best onrustig. Na 5 weken waren mijn maandstonden nog steeds niet doorgekomen. Wat betekent dat? Ben ik zwanger? Moet ik al stoppen met alcohol en beginnen letten op mijn voeding? Moet ik al zwangerschapssupplementen beginnen nemen, terwijl we eigenlijk nog niet actief proberen om zwanger te worden? Wil ik eigenlijk al zwanger zijn?

Elke dag die twijfel, die onzekerheid. Ik had mij voorgenomen om niet maandelijks een zwangerschapstest te zullen doen, maar dat voornemen verdween toen meteen als sneeuw voor de zon. Ik wou niet meer afwachten en deed een zwangerschapstest. En het resultaat was… negatief. Ik voelde me teleurgesteld. Toen besefte ik voor het eerst dat ik graag zwanger wou zijn en dat ik me best veel zorgen maakte omdat ik niet wist of mijn lichaam in staat zou zijn om zelf maandstonden aan te maken of wanneer ik vruchtbaar zou zijn.

Enkele dagen later kreeg ik mijn maandstonden. Thomas en ik waren toen net op shortski in Frankrijk. Ik was nog nooit zo blij en opgelucht om mijn maandstonden te hebben. ‘Yes, mijn lichaam functioneert nog goed, het kan nog zelf maandstonden aanmaken!’. De weken die daarop volgden kreeg ik alsmaar meer controle over mijn cyclus, mijn lichaam gaf duidelijke ovulatiesignalen. Ik was onder de indruk van de natuur en het menselijke lichaam. Hoe goed zit dat in elkaar!?

Ongeveer 27 dagen later begon ik buikkrampen te krijgen, dus ik dacht: yes mijn maandstonden komen eraan. De buikkrampen 2-3x per dag waren best heftig, heftiger dan ik gewend was, en mijn maandstonden bleven uit. Het was echter de eerste keer dat ik een ’normale’ cyclus doormaakte, dus ik dacht dat dat type buikpijn misschien normaal was als je geen anticonceptiepil meer neemt. Maar de dagen erna, toen we aan zee waren, bleef ik regelmatig heftige buikkrampen krijgen en mijn maandstonden kwamen maar niet door. Ik kon aan niets anders meer denken, ‘volgens mij is er iets aan de hand in mijn lichaam’. Ofwel had ik iets ernstig voor in mijn buik, ofwel was ik zwanger. We geloofden geen van beide dat ik al zwanger kon zijn, dat mijn maandstonden nog wel zouden doorkomen, maar ik wou rust in mijn hoofd. We gingen toen dus toch maar een doosje met twee zwangerschapstests kopen. De goedkoopste die we konden vinden, want het ging waarschijnlijk toch negatief zijn. Tijdens de nacht van zaterdag 25 februari op zondag 26 februari kreeg ik opnieuw felle buikkrampen. Toen dacht ik, nu is het genoeg, ik moet het weten. Ik stond recht en ging naar het toilet in de hal om de zwangerschapstest te doen. De test gaf al snel twee streepjes weer. OH MY GOD. Thomas was wakker geworden toen ik uit de slaapkamer was weggeslopen en zat net op het toilet in de slaapkamer toen ik de kamer terug binnen kwam. Ik vertelde hem het nieuws terwijl hij op het toilet zat. Allebei vol ongeloof, maar dolgelukkig. WE KRIJGEN EEN KINDJE!!! Ik deed zondagochtend nog een tweede zwangerschapstest, just to be sure, en jep, ook die was positief. Hémels. We waren helemaal in de wolken.