Baby fever & verlovingsvibes

Het is ondertussen al een hele tijd geleden dat ik nog een blog heb gepost. Hoog tijd dus voor een update over wat er zich de voorbije maanden allemaal heeft afgespeeld in ons leven.

Ik neem jullie even mee terug naar begin juni. In de drukte van onze overladen agenda's gevuld met familiebijeenkomsten, feestdagen en leuke weekendjes begon ik, vanuit het niets, plots weer baby fever te krijgen. Wat niet enkel mezelf verbaasde - ik ben de ontelbare zwangerschapsklachten van mijn eerste zwangerschap namelijk nog lang niet vergeten - maar ook Thomas stond ervan versteld. Nog geen anderhalve maand eerder zei ik nog vol overtuiging dat ik nog láng niet klaar was om opnieuw door die 9 maanden-hel te gaan. Deze zomer zou daarnaast in teken staan van zijn BIV-examen om erkend vastgoedmakelaar te worden en ik ben nog volop in de opstartfase van Talentcorner, dus dat rijmde ook niet meteen met een zwangerschap.

Maar baby fever zet je niet zomaar uit - ik kon aan niets anders meer denken dan aan baby'tjes, Julie als grote zus en de uitbreiding van ons liefdevol gezinnetje. Dus, fast forward naar begin juli - ik ben opnieuw zwanger! Uitgerekend voor 2 maart 2026. We zijn superblij! En Thomas is ondertussen geslaagd voor zowel zijn schriftelijk als mondeling BIV-examen, dus ook dat is volledig in orde gekomen!

Ik had even gehoopt dat ik ditmaal een leuke zwangerschap zou meemaken en dat ik mijn werk gewoon kon verderzetten. Maar helaas, ook deze keer gooiden de zwangerschapshormonen roet in het eten. Misselijkheid, duizeligheid, rusteloosheid, weinig eetlust, vermoeidheid... Het eerste trimester van mijn zwangerschap was geen pretje. Het komt erop neer dat ik veel sliep en een groot deel van de dag al liggend doorbracht.

Vooral tijdens onze vakantie in Zuid-Frankrijk had ik het daar best moeilijk mee. Julie zat boordevol energie, wilde de hele dag door spelen en een mama die tot in de namiddag in bed ligt, dat vond ze duidelijk niet leuk. 'Mamaaaaa!' riep ze telkens terwijl ze mij aan mijn arm uit bed probeerde te trekken. Gelukkig heeft ze een schat van een papa die de hele voormiddag met haar speelde, haar lekker eten gaf en zich met haar bezighield. Vanaf de late namiddag voelde ik me gelukkig vaak weer wat beter en konden we er toch nog opuit trekken: naar het zwembad, naar het strand, een dorpje bezoeken, lekker uiteten gaan. Onze vakantie was door mijn zwangerschapsklachten niet helemaal wat we ervan hadden gehoopt, maar we maakten er het beste van.

Onze reis in Zuid-Frankrijk werd echter ook voor een heel andere reden onvergetelijk. Want op vrijdag 18 juli, toen we een bezoekje brachten aan het romantische dorpje Grimaud, gebeurde waar ik stiekem al een tijdje op hoopte. Thomas vroeg mij ten huwelijk - op de top van een heuvel, een prachtig uitkijkpunt met zicht op de baai van Saint-Tropez, waarna we lekker gingen uiteten. En natuurlijk zei ik ja :-)! Ik kan niet wachten om Thomas 'mijn man' te mogen noemen. En ik smelt al helemaal weg bij de gedachte dat Julie en ons tweede kindje, met witte kleertjes aan, bloemenblaadjes zullen uitstrooien tijdens de ceremonie en onderdeel zullen uitmaken van die prachtige gebeurtenis in ons leven.

Het trouwfeest van mijn neef Brice en Charlotte mid augustus deed ons nog meer dromen van ons eigen trouwfeest. De mooie locatie, de toffe sfeer, de feestelijke kledij en het fijne gezelschap - ik begon de dag nadien meteen research te doen voor onze eigen trouw. Al zal het bij ons nog niet voor meteen zijn - eerst bevallen, genieten van onze roze wolk en dan pas trouwen. We denken dus eerder aan najaar 2026 of voorjaar 2027. Maar onze zoektocht naar een mooie trouwlocatie kan alvast beginnen!

Ondertussen is het september en ben ik 14 weken zwanger. Het moeilijke eerste trimester van mijn zwangerschap is achter de rug. Ik merk dat mijn misselijkheidsklachten sterk verminderd zijn en ik voel me stilaan terug wat energieker. Ik hoop dat dit betekent dat het tweede trimester wat aangenamer zal worden, fingers crossed. Mijn buikje begint te groeien en deze week zullen we weten of het een meisje of een jongen is. Spannend!

Al bij al kunnen we terugkijken op een fijne zomer. We planden heel wat leuke activiteiten in voor Julie zoals zwempartijtjes, kermisbezoekjes en tripjes naar de dierentuin. Wat hebben we genoten van de quality time met haar. Ze is erg speels geworden en haar woordenschat breidt zich alsmaar verder uit. Papegaai, leeuw, fiets... Tegenwoordig pikt ze woordjes heel snel op, ze praat de hele dag door. Verder houdt ze ervan om rond te rijden op haar fietsje en ze is nog steeds een ontzettend grote dierenvriend. Ze kijkt ook heel graag naar Peppa Pig op tv en ze houdt nog steeds van boekjes en puzzels. In de crèche zit ze sinds gisteren in groep 3 - de groep met de 'oudste' kindjes van de kinderopvang. Ze wordt zo groot! Ze lijkt een heel gelukkig kindje te zijn en dat doet ons veel plezier.