Het leven met een pasgeboren baby

Toen Julie'tje geboren werd, begon voor Thomas en mezelf een heel nieuw leven. Het leven met een pasgeboren baby. Het is ons eerste kindje, dus we wisten niet precies waaraan we begonnen. Zo zijn er een aantal zaken waar we ons niet helemaal van bewust waren.

Het dag-nacht ritme verandert in een voedingsritme

Zoals ik eerder al schreef, werd ons levensritme helemaal overhoop gegooid. We leefden niet meer volgens een dag-nacht ritme, maar volgens het voedingsritme van Julie. DIAPER, FEED, SLEEP, REPEAT :-) Tijdens de eerste dagen dronk Julie zo’n 8 à 9 keer per dag. Die hoge frequentie aan voedingsmomenten nam gelukkig af doorheen de tijd, maar nu Julie drie maanden oud is drinkt ze nog steeds zo’n 6 à 7 keer per dag (waarvan 1 à 2 nachtvoedingen). We kozen ervoor om haar ‘op vraag’ te voeden en dus niet zelf een routine op te leggen. Dat werkte voor ons heel goed op die manier, ook al was het weinig voorspelbaar. Een happy baby = een happy life.

Je hebt weinig tijd voor jezelf

Om mij voldoende uitgerust te voelen, sliep ik ’s nachts doorgaans drie cycli mee met Julie. Ik werd tussen die cycli door vaak wakker van haar slaapgeluidjes of geraakte moeilijk in slaap na een voeding, waardoor ik alles bij elkaar opgeteld best veel uren in bed doorbracht om toch aan voldoende slaap te geraken. De dagen voelden daardoor heel kort aan. Elke dag had ik verschillende to do’s in gedachten waar ik mij wou aanzetten. De keuken opruimen, douchen, de babykamer afwerken, kleertjes kopen voor Julie, boodschappen doen, koken, de hal inrichten of het huis opruimen. Wat er ook op het wenslijstje stond, ik eindigde de dag doorgaans met een nog bijna evenvolle lijst aan to do’s. Best vervelend voor iemand die van productieve dagen houdt. Ik stelde mijn verwachtingen bij en bepaalde dagelijks 1 à 2 prioriteiten.

Je leeft maandenlang thuis… en zo ziet het huis er helaas ook uit

Het huishouden werd tijdens mijn bevallingsverlof nogal een dingetje… Terwijl Thomas na twee weken terug ging werken, leefde ik 24/7 thuis met Julie en zo zag ons huis er ook uit. Nadat we hadden gekookt, vroeg Julie om een voeding of had ze een huiluurtje. De keuken bleef dus vuil achter. Nadat ik de was had gedaan, werd Julie wakker. De wasmand moest dan maar wachten. Het huis was een rommeltje, maar Julie wou gedragen worden, dus de rommel moest nog even blijven liggen… Voortdurend in rommel leven zorgt voor weinig goeds, dus om ons een beetje te helpen bij het huishouden riepen we al snel kraamhulp in via de mutualiteit (Helan in ons geval). Elke woensdagnamiddag kregen we twee uur lang hulp. Hemels. Ik kon even bijslapen of boodschappen doen op mijn gemak, terwijl de kraamhulp voor Julie zorgde en intussen de strijk deed en de keuken opruimde. Daarnaast komt om de twee weken onze kuisvrouw een hele namiddag kuisen en sinds de geboorte van Julie zijn we eveneens begonnen met Hello Fresh zodat we lekker en gezond konden eten, zonder zelf voortdurend boodschappen te moeten doen of te moeten nadenken wat we nu weer willen eten. Voor ons gezinnetje werkt dat heel goed - drie maanden later schakelen we die hulp nog steeds in. Thomas en ik hebben ook het initiatief ‘even 15min opruimen’ in het leven geroepen - dat zorgt voor nog een extra portie rust in het hoofd.

Luiers verversen stelt eigenlijk niet veel voor

Ik dacht altijd dat ik het verversen van pampers verschikkelijk zou vinden… maar dat blijkt uiteindelijk heel goed mee te vallen. De eerste weken maakt een baby amper stoelgang, dus hoewel je 8 à 9 luiers per dag ververst komt daar weinig ‘vuils’ bij kijken. Een kleine hoeveelheid geurloze stoelgang, een klein beetje urine. De geur is blijkbaar wel feller indien je kunstvoeding geeft, maar met het geven van borstvoeding vielen die pampers dus heel goed mee. Nu Julie drie maanden oud is, vind ik de pampers nog steeds helemaal oké.

Pyjama's en loungewear all day everyday, that’s okay!

Tijdens de eerste twee maanden droeg Julie zowel overdag als ’s nachts voornamelijk schattige, zachte pyjamaatjes met daaronder een overslagbody. We hadden wel enkele outfitjes in huis, maar met zo’n klein fragiel baby’tje wilden we niet te veel gepruts en getrek. Kleertjes die we over het hoofdje moesten trekken of sokjes die voortdurend uitvielen waardoor ze koude voetjes kreeg, dat probeerden we te vermijden. Een baby in pyjama is ook gewoon überschattig :-) Zelf droeg ik voornamelijk loungewear: comfortabele, stretchy broeken en zachte truien die net voldoende stijlvol waren om ook mee buiten te komen en tegelijkertijd praktisch waren op vlak van borstvoeding. Ik voelde me weinig knap of modieus, maar als ik Thomas zijn complimentjes mag geloven viel het blijkbaar toch nog mee ;-).

Het is een wondermooie tijd

Hoe vermoeiend het ook kan zijn, ik geniet er ontzettend veel van. Elke dag zo veel tijd kunnen spenderen met Julie, haar zien groeien en ontwikkelen, elke mijlpaal meebeleven. Het is een wondermooie tijd. Tijdens mijn zwangerschap werd er soms gezegd 'wacht maar tot wanneer ze geboren is...', alsof de miserie dan zou beginnen. Ik merk daar eigenlijk maar weinig van. Ik geniet, geniet, geniet. Ook al is het met wallen onder mijn ogen en vettig haar. Ook al heb ik een huilende baby vast of ben ik 's avonds doodmoe. De volgende ochtend sta ik telkens weer met een goed humeur op en tref ik in de babykamer een glimlachend Julie'tje aan dat niet kan wachten om de nieuwe dag te beginnen.