April in een notendop

De afgelopen weken zijn de bomen beginnen bloeien, hebben de bloesems onze ogen verwend en heeft de zon zich veelvuldig laten zien. De lente is in het land en wat genieten we daarvan! De loungekussens zijn vanonder het stof gehaald en de parasol heeft opnieuw zijn plekje ingenomen op ons terras. Dat mooie weer heeft een aantal leuke uitstapjes met zich meegebracht, zoals een lunch met framily (friends+family), een speelnamiddagje in het park en een fietstocht met brunch in Leuven. Wat doet het deugd wanneer het zonnetje schijnt. Bye bye winterkleren!

Julie blijft intussen groeien en haar persoonlijkheid blijft zich verder ontwikkelen. Zo valt het mij op dat ze in groot gezelschap in het begin altijd verlegen is. Dan 'verstopt' ze zich liever op een rustig plekje of bij mama en papa. Bij andere mensen op de schoot moeten zitten, daar houdt ze niet erg van. Dan spartelt ze vaak metéén tegen. Met speelgoed kan je haar wel gemakkelijk verleiden - want wat houdt ze ervan om te spelen! Van stapelen krijgt ze nog steeds geen genoeg en ik vind dat ze daar intussen erg goed in is geworden. Met andere kindjes maakt ze wel gemakkelijk connectie. Samen spelen doet ze nog niet, maar van parallel spelen is er zeker sprake. En af en toe durft ze zich van haar gekke kant laten zien - dan durft ze aleens een gekke smoel trekken of haar kroontje aandoen. Het is een komiekske onze Julie. En wanneer er muziek opstaat, begint ze spontaan te dansen. Haar handjes zwiert ze heen en weer en ze danst met haar knietjes op en neer. Ze wordt er ook altijd vrolijk van.

Ze heeft sinds kort ook erg veel interesse in haar loopfietsje. Het lukt haar alsmaar beter om haar evenwicht te houden en ondertussen met haar beentjes voort te bewegen. Oefening baart duidelijk kunst! En 's avonds wil ze nu altijd mee eten. Het is geen optie meer dat we haar dan enkel nog een flesje geven. Van zodra ze ons de borden ziet opscheppen na het koken, haast ze zich naar haar eetstoeltje om mee te kunnen eten. Ze begint wel wat kieskeurig te worden: pasta, aardappelen, vlees, fruit - dat gaat allemaal héél vlot binnen. De spinazie, tomaatjes of andere groentjes, daar is ze minder zot van. Tot slot is ze nog steeds een heel grote dierenvriend: de honden bij ons in de familie worden veelvuldig geaaid en geknuffeld door Julie. Ze weet hen altijd wel te vinden en dat lijken de honden helemaal ok te vinden.

Met Pasen kon Julie voor het eerst zélf op zoek gaan naar paaseitjes - hoewel natuurlijk vooral de cadeautjes haar aandacht trokken. Wat werd ze door al haar grootouders verwend! Nog eens van harte dankjewel aan de 'Paashaas' daarvoor :-) Haar speelhoekje is weer goed bijgevuld met allerlei leuk speelgoed! En afgelopen weekend kon ze volop genieten van quality time met haar papa en overgrootmoeder Mamy in Oostende, terwijl ik op girlsweekend was met mijn vriendinnen. Samen dansen, spelen en woordjes leren - dat vond Julie zeker heel fijn! Vandaag viel het mij alvast meteen op dat ze dit weekend een nieuw woordje heeft geleerd: 'auto'.

Verder ben ik sinds deze maand fulltime toegewijd aan mijn coachingbedrijfje Talentcorner. En dat betekent volop werken aan de opbouw: flyers ontwerpen en in brievenbussen stoppen, aankondigingen schrijven voor LinkedIn en sociale media, advertenties opmaken en nog allerhande andere zaken die bij een lancering komen kijken. Ik communiceer op alle mogelijke kanalen en manieren. Ik heb dus mijn handen vol, en ook weer niet. Want ik kan gemakkelijk beslissen om vroeger te stoppen zodat ik Julie wat vroeger in de crèche kan gaan halen - daar geniet ik van! Er zit geen haast achter. Ik kan alles op mijn eigen tempo doen. Heb ik zin om eens een rustig dagje te doen, dan kan dat perfect. Geen haast of verplichtingen. Ik bepaal zelf het ritme. Ik kijk wel al vol ongeduld uit naar een grote instroom van klanten :-) maar goed, step by step! Nu eerst de zaadjes zaaien. Dus hierbij een kleine reminder voor mezelf: Don't rush the process, good things take time. Enjoy the ride!